چرا دچار فراموشی شده‌ام؟

هر فردی در طول زندگی خود برخی فراموشی‌های گاه به گاه 

را تجربه می‌کند اما علل این موضوع چه می‌تواند باشد؟

به گزارش سایک نیوز و به نقل از ایسنا: «شاید برای شما نیز 

پیش آمده باشد که مدت زیادی را به دنبال کلیدهای خود گشته 

و در نهایت متوجه شده‌اید که آنها در جیب شلوارتان هستند، 

یا غذا را برای ۱۰ دقیقه داخل فر قرار داده و با صدای زنگ هشدار

 دود به یاد آن افتاده باشید. هر فردی در طول زندگی خود برخی

 فراموشی‌های گاه به گاه را تجربه می‌کند اما اگر فراموشی با 

تکرر زیاد رخ داده و در زندگی روزانه شما اختلال ایجاد می‌کند، 

ممکن است دلیلی جدی در پس این شرایط قرار داشته باشد.

در ادامه با برخی از شایع‌ترین دلایل از دست دادن حافظه بیشتر

 آشنا می‌شویم.

به میزان کافی نمی‌خوابید :

خواب ناکافی توانایی بدن و مغز برای ارائه عملکرد درست را 

کاهش می‌دهد. این که چقدر می‌خوابید بخشی از مساله بوده 

و کیفیت خواب بخشی دیگر از آن محسوب می‌شود. مطالعه‌ای 

که در دانشگاه کالیفرنیا انجام شد، ارتباط چشمگیر بین شرایط 

خواب و خاطرات ذخیره شده را نشان داد.

زمانی که پژوهشگران الگوهای خواب شرکت‌کنندگان جوان‌تر 

(بیشتر در دهه دوم زندگی خود بودند) و افراد پیرتر

 (بیشتر در دهه هفتم زندگی خود بودند) را مقایسه کردند، دریافتند 

که تجربه خواب عمیق در افراد پیرتر نه تنها ۷۵ درصد کمتر بوده است، 

بلکه ۵۵ درصد احتمال کمتری داشت آن چه را شب پیش به آنها گفته

 شده بود را به خاطر می‌آوردند.

دارویی جدید مصرف می‌کنید :

در عوارض جانبی برخی داروها به از دست دادن حافظه و فراموشی

 اشاره شده است. بنا بر گزارشی که توسط مؤسسه ملی سلامت

 آمریکا منتشر شد، از جمله داروهایی که می‌توانند بر حافظه اثرگذار

 باشند می‌توان به آنتی‌هیستامین‌ها، داروهای ضد اضطراب و ضد

 افسردگی، داروهای خواب‌آور، داروهای ضد روان‌پریشی، شل‌کننده‌های 

ماهیچه و ضد اسپاسم‌ها اشاره کرد. اگر نگران این هستید که داروی 

مصرفی دلیل فراموشی شماست، با پزشک خود درباره امکان تغییر

 دارو صحبت کرده و سپس بهبود یا عدم بهبود شرایط را بررسی کنید.

افسرده هستید :

پژوهش‌های زیادی ارتباط بین علائم افسردگی و فراموشی را 

نشان داده‌اند. به عنوان مثال مطالعه‌ای که در نشریه

 Neurology

 منتشر شد، به تجزیه و تحلیل شرایط بیش از یک هزار بزرگسال

 طی بیش از پنج سال پرداخته و مشخص شد که هر چه علائم افسردگی 

شدیدتر باشد، افت شرایط حافظه نیز بدتر است. افسردگی و پیری مغز

 ممکن است به طور همزمان رخ دهند و علائم شدیدتر افسردگی

 ممکن است بر سلامت مغز (حافظه) از طریق بیماری عروق کوچک اثرگذار باشد

.

به یک اختلال تیروئید مبتلا هستید :

کم‌کاری تیروئید می‌تواند دلیل ریشه‌ای مشکلات حافظه شما باشد. 

تجزیه و تحلیل بزرگی که در نشریه

 The Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism

 منتشر شد، نشان داد افرادی که حتی به کم‌کاری تیروئید خفیف 

مبتلا هستند در معرض خطر بیشتری برای تغییرات شناختی قرار دارند. 

پس از تجزیه و تحلیل ۱۳ مطالعه مشخص شد افراد مبتلا به کم‌کاری

تیروئید ۵۶ درصد احتمال بیشتری داشت با نقص در عملکرد شناختی

 و ۸۱ درصد خطر بیشتر برای زوال عقل مواجه باشند.

یک ضربه مغزی داشته‌اید :

اگر پس از تصادفی شدید، فراموشی شما آغاز شده است، شاید 

این شرایط از عوارض جانبی یک ضربه مغزی باشد. مطالعه‌ای که در نشریه

 Journal of Neurosurgery

منتشر شد، نشان داد افرادی که یک ضربه مغزی خفیف را تجربه 

کرده‌اند می‌توانند با اختلال در حافظه از سه تا هفت روز پس از

 آسیب دیدگی مواجه شوند.

یک سکته مغزی خاموش داشته‌اید :

بنا بر گزارشی که در نشریه Harvard Women’s Health Watch 

منتشر شد، برای هر بیمار که یک سکته مغزی معمول را تجربه می‌کند،

 ۱۴ بیمار از شرایطی به نام سکته مغزی خاموش رنج می‌برند. در 

شرایطی که سکته مغزی معمولی می‌تواند موجب نقص در عملکردهایی 

مانند بینایی و گفتار شود، یک سکته مغزی خاموش بر قسمت‌هایی از مغز، 

مانند بخش‌هایی که خاطرات را نگهداری می‌کنند، اثر می‌گذارد که موجب

 علائمی مشهود نمی‌شود.

بیش از حد الکل مصرف می‌کنید :

افرادی که بیش از حد نوشیدنی‌های الکل مصرف می‌کنند می‌توانند با

 مشکلات مغزی مواجه شوند. اختلال در حافظه یکی از این مشکلات است 

که در افراد معتاد به الکل و آنهایی که در گذشته معتاد به الکل بوده‌اند، 

دیده می‌شود.

استرس دارید :

بیشتر افراد از ارتباط بین استرس و افزایش وزن یا استرس و افسردگی 

آگاه هستند، اما درباره استرس و از دست دادن حافظه چطور؟

پژوهشگران بر این باورند که سطوح بالای هورمون کورتیزول می‌تواند 

هر چیزی را از اندازه مغز تا عملکرد فرد در تست‌های شناختی را

 پیش‌بینی کند. در مطالعه‌ای که در نشریه Neurology منتشر شد، 

دانشمندان سطوح کورتیزول و مهارت‌های شناختی شرکت‌کنندگان 

بزرگسال را تجزیه و تحلیل کرده و دریافتند که هر چه فرد استرس 

بیشتری داشته باشد، از دست دادن حافظه نیز شدیدتر است.

به بیماری ام‌اس مبتلا هستید :

تقریباً ۵۰ درصد از بیماران مبتلا به ام‌اس گاهی اوقات دشواری در

 تفکر را تجربه می‌کنند. بنا بر موارد مستند، شایع‌ترین انواع مشکلات

 حافظه مرتبط با بیماری ام‌اس شامل فراموشی رویدادهای اخیر و 

فراموشی کارهای برنامه‌ریزی شده می‌شوند. خوشبختانه بیشتر مواقع 

این مشکلات به خوبی قابل مدیریت بوده و به از دست رفتن کامل 

حافظه تبدیل نمی‌شوند.

سوگوار هستید :

غم و اندوه شدید می‌تواند به شکل‌گیری احساس ناامیدی منجر شود. 

این شرایط تنها از نظر احساسی فرد را تحت تأثیر قرار نداده و به 

گفته دانشمندان دانشگاه هاروارد می‌تواند به اختلالات حافظه و 

تخیل نیز منجر شود.

کلیه‌های شما عملکرد درستی ندارند :

مغز و کلیه‌ها تحت تأثیر تغییراتی که در دستگاه قلبی عروقی انسان 

رخ می‌دهند، قرار می‌گیرند. از این رو، تجربه هر گونه تغییر در عملکرد 

کلیوی اغلب با تغییراتی در شیمی مغز فرد نیز همراه است. مطالعه‌ای 

که در نشریه

American Journal of Kidney Diseases

منتشر شد، داده‌های مربوط به بیش از ۲,۰۰۰ نفر را تجزیه و تحلیل

 کرده و مشخص شد که افراد مبتلا به آلبومینوری در مقایسه با آنهایی

 که هیچ نشانه‌ای از آسیب کلیوی نداشتند، ۵۰ درصد احتمال بیشتری

داشت که به زوال عقل مبتلا باشند.

باردار هستید :

پدیده‌ای که به نام «مغز بارداری» (Pregnancy Brain) شناخته 

می‌شود، شرایطی واقعی است. با توجه به تغییرات هورمونی گسترده

 در بدن انسان طی بارداری و ناتوانی مادر برای خواب راحت، مغز بیش 

از حد خسته شده و برای نگرانی روی موارد دیگری متمرکز می‌شود. 

نتایج یک مطالعه نشان داد که زنان باردار دارای خاطرات فضایی بدتری

 نسبت به زنان غیر باردار بوده و در طول بارداری دارای حافظه فضایی

 بدتری هستند.

به بیماری آلزایمر مبتلا هستید :

در افراد پیرتر، شایع‌ترین نوع زوال عقل  یا از دست دادن عملکرد شناختی 

 بیماری آلزایمر است. یکی از شایع‌ترین علائم ابتلاء به این بیماری

 فراموشی مواردی مانند اسامی، تاریخ‌ها، و رویدادهای مهم است

 تا اندازه‌ای که در زندگی روزانه فرد نیز اختلال ایجاد می‌شود.

منبع : سایک نیوز

Channel : https://telegram.me/PSYCHOLOGYLeila

 

 

 

چرا با بالا رفتن سن، زمان سریع‌تر سپری می‌شود؟

این حس ذهنی که زمان با بالا رفتن سن سریع‌تر سپری می‌شود، 

حسی جهانی است و پس از گذشت سال‌ها، دانشمندان توضیحات

 متفاوتی را ارائه دادند مبنی بر اینکه چرا این اتفاق رخ می‌دهد؟

 استاد مهندسی مکانیک در دانشگاه دوک فرضیه‌ی جدید و عجیبی

 را برای توضیح این پدیده مطرح کرد که به سالخوردگی مغز 

مربوط می‌شد. یکی از توضیحات روان‌شناختی رایج برای اینکه 

چرا حس می‌کنیم زمان با بالا رفتن سن، سریع‌تر سپری می‌شود، 

این است که هر چه با اطلاعات ادراکی محیط پیرامون‌مان آشناتر

 باشیم، به آن کمتر توجه خواهیم کرد. برای مثال، کودکان با 

استفاده از قدرت بیشتر مغز برای پردازش اطلاعات روزانه، 

دائماً اطلاعاتی ‌را از رویدادها و محیط‌های جدید دریافت می‌کنند. 

وقتی سن‌مان بالا می‌رود، تازگی واقعیت به آرامی کمرنگ می‌شود

 و این حس را ایجاد می‌کند که زمان سریع‌تر سپری می‌شود.

 

«آدرین بجان» مهندس مکانیک در دانشگاه دوک، این ایده را 

مطرح کرده و یک توضیح منسجم‌تر و فیزیکی‌تر برای این پدیده ارائه 

داده است. در حالی که می‌دانیم در جوانی اطلاعات را سریع‌تر پردازش

 می‌کنیم و این حس را پیدا می‌کنیم که زمان آهسته‌تر سپری می‌شود، 

بجان ادعا می‌کند که علت این است که مغزهای جوان‌تر می‌توانند تصاویر

 ذهنی را شناسایی کنند و با سرعت بیشتری آن‌ها را ادغام کنند. بجان

 می‌گوید: «همه‌ی ما اغلب روزهایی را در دوران جوانی سپری کردیم 

که تصور می‌کردیم تا ابد باقی خواهند ماند. موضوع این نیست که تجربیات 

ما عمیق‌تر یا معنادارتر بودند، بلکه علت این است که این تجربیات با سرعت 

زیادی در حال پردازش بو

دند.»

ایده‌ی بجان این است که ویژگی‌های فیزیکی مغز ما که با بالا رفتن سن 

تحلیل پیدا می‌کنند، این حس را در ما ایجاد می‌کند که زمان با سرعت 

بیشتری سپری می‌شود. برای مثال، فرکانس ساکاد که حرکت سریع 

چشم است، با بالا رفتن سن کاهش پیدا می‌کند. این توانایی ما برای 

ادراک تصاویر ذهنی است و مطالعات بر روی نوزادان نشان داده که 

چشمان جوان‌ترها سریع‌تر از چشمان بزرگسالان در یک صحنه حرکت

 می‌کنند. بجان بیان می‌کند که این امر نشان می‌دهد که مغز بزرگسالان

 اطلاعات بیشتری را سریع‌تر از مغز جوان‌ترها به‌دست می‌آورد و این بارِ

 بیشترِ داده‌های مفهومی است که یک حس ذهنی از حرکت کندتر زمان 

در جوانی و حرکت سریع‌تر زمان در بزرگسالی به ما می‌دهد.

بجان افزود: «مغز انسان وقتی تغییر زمان را حس می‌کند که تصاویرِ

 درک کرده در مغز او تغییر پیدا کنند. زمان حال با گذشته فرق دارد چون 

دیدِ ذهنی تغییر پیدا کرده، نه به‌خاطر اینکه زنگ ساعت کسی به صدا در

 می‌آید. روزها در دوران جوانی به نظر طولانی‌تر هستند چون ذهن جوان، 

تصاویر بیشتری را نسبت به ذهن یک سالمند در طول روز دریافت می‌کند.»

 ادعای بجان بدون شک متقاعدکننده است و یک مکانیزم عصب‌شناختی 

را ارائه می‌دهد که می‌تواند ادراک ذهنی افزایش سرعت زمان با بالا رفتن

 سن را توضیح دهد.

فرضیه‌ی لگاریتمی این شکاف را پُر می‌کند و نشان می‌دهد که ادراک زمان 

به نسبتِ زمانی که زندگی کرده‌ایم بستگی دارد. بنابراین، یک سال برای یک 

کودک ۱۰ ساله خیلی طولانی‌تر از یک سال برای یک فرد ۵۰ ساله به‌نظر می‌رسد.

همان‌طور که «کریستین یتس» زیست‌شناس ریاضیاتی از دانشگاه بث، 

توضیح می‌دهد، تجربه‌ی زمان از سن ۱۰ تا ۲۰ سالگی همانند تجربه‌ی زمان

 از سن ۴۰ تا ۸۰ سالگی است. یتس می‌گوید: «برای یک کودک ۱۰ ساله، 

یک سال فقط ۱۰درصد از زندگی‌ او را تشکیل می‌دهد و برای یک فرد ۲۰ ساله، 

یک سال فقط ۵درصد از زندگی‌اش را تشکیل می‌دهد. در مقیاس لگاریتمی، 

برای اینکه یک فرد ۲۰ ساله همان افزایش تناسبی سن که یک کودک ۲ ساله 

بین تولدهایش تجربه می‌کند را تجربه کند، آن‌ها باید تا سن ۳۰ سالگی 

منتظر بمانند. با توجه به این نقطه‌نظر، تعجبی ندارد که زمان با بالا رفتن 

سن به نظر سریع‌تر سپری می‌شود.

نتیجه می‌گیریم که زمان پیچیده است و ادراک ما از آن حتی پیچیده‌تر است. 

ایده‌ی جدید بجان می‌تواند تا حدی درست باشد، اما قطعاً یک تکه از پازل 

بزرگتر تجربه‌ی ما از زمان است. این مقاله در مجله‌ی European Review 

منتشر شده است.

منبع: مجله علمی ایلیاد

 

در DSM 5 اختلال‌ شخصیت در سه طبقه، قرار دارد:

دسته A: این دسته اختلال‌هایی را در بر می‌گیرد که عمده‌ترین ویژگی‌

 آن‌ها عجیب‌وغریب و نامتعارف بودن است. اختلال‌های شخصیتی

 که در این دسته قرار دارند عبارت‌اند از: اختلال شخصیت پارانوئید،

 اختلال شخصیت اسکیزوئید و اختلال شخصیت اسکیزوتایپال.

دسته B: ویژگی اصلی اختلال‌هایی که در این طبقه قرار می‌گیرند، 

نمایشی و دمدمی‌مزاج بودن است. این دسته شامل اختلال‌های 

شخصیت ضداجتماعی، مرزی، نمایشی و خودشیفته می‌شود.

دسته C: عمده‌ترین ویژگی اختلال‌های شخصیت اجتنابی،

 وابسته و وسواسی _ جبری که در این دسته قرار می‌گیرند 

مضطرب بودن و ترس داشتن است.

اکثریت افرادی که مبتلا به اختلال شخصیت هستند هرگز

 برای درمان به متخصص سلامت روان مراجعه نمی‌کنند

 

چند سال بعداز اینكه ...

ازدنیا می روید،

هیچكس به خاطر نخواهد آورد كه چقدرثروتمند وزیبا بوده اید،

اما همه یادشان خواهد ماند...

كه چه تأثیری روی دلها

وذهن ها گذاشته اید.

 

محبت

 

ﺩﺭ ﯾﮏ ﺩﻫﮑﺪﻩ ﯼ ﮐﻮﭼﮏ ﻣﻌﻠﻢ ﻣﺪﺭﺳﻪ ﺍﺯ ﺩﺍﻧﺶ ﺁﻣﻮﺯﺍﻥ ﺧﻮﺍﺳﺖ 

ﺗﺎ ﺗﺼﻮﯾﺮﯼ ﺍﺯ ﭼﯿﺰﯾﮑﻪ ﺑﺮﺍﯾﺸﺎﻥ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺑﺎ ﺍﺭﺯﺵ ﺍﺳﺖ ﺭﺍ ﺑﮑﺸﻨﺪ . 

ﺍﻭﺑﺎﺧﻮﺩ ﻓﮑﺮ ﻣﯿﮑﺮﺩ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﺑﭽﻪ ﻫﺎﯼ ﻓﻘﯿﺮ ﺣﺘﻤﺎ ﺗﺼﻮﯾﺮ ﺑﻮﻗﻠﻤﻮﻥ

 ﻭ ﻣﯿﺰ ﭘﺮ ﺍﺯ ﻏﺬﺍ ﺭﺍ ﻣﯿﮑﺸﻨﺪ . ﻭﻟﯽ ﻭﻗﺘﯽ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺑﭽﻪ ﻫﺎ ﻧﻘﺎﺷﯽ 

ﺳﺎﺩﻩ ﻭ ﮐﻮﺩﮐﺎﻧﻪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺗﺤﻮﯾﻞ ﺩﺍﺩ , ﻣﻌﻠﻢ ﺷﻮﮐﻪ ﺷﺪ . ﺍﻭ ﺗﺼﻮﯾﺮ 

ﯾﮏ ﺩﺳﺖ ﺭﺍ ﮐﺸﯿﺪﻩ ﺑﻮﺩ . ﻭﻟﯽ ﺍﯾﻦ ﺩﺳﺖ ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﺑﻮﺩ؟

ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺑﭽﻪ ﻫﺎ ﮔﻔﺖ ﻣﻦ ﻓﮑﺮ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﺍﯾﻦ ﺩﺳﺖ ﺧﺪﺍﺳﺖ ﮐﻪ

 ﺑﻤﺎ ﻏﺬﺍ ﻣﯿﺮﺳﺎﻧﺪ . ﺩﯾﮕﺮﯼ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﺩﺳﺖ ﮐﺸﺎﻭﺭﺯﯼ ﺍﺳﺖ 

ﮐﻪ ﮔﻨﺪﻡ ﻣﯿﮑﺎﺭﺩ . ﻣﻌﻠﻢ ﺑﺎﻻﯼ ﺳﺮ ﺁﻥ ﮐﻮﺩﮎ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻭ ﭘﺮﺳﯿﺪ

 ﺍﯾﻦ ﺩﺳﺖ ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﺍﺳﺖ؟ﮐﻮﺩﮎ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯿﮑﻪ ﺧﺠﺎﻟﺖ ﻣﯿﮑﺸﯿﺪ 

گفت:خانم این دست شماست.

 

ﻣﻌﻠﻢ ﺑﯿﺎﺩ ﺁﻭﺭﺩ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻭﻗﺘﯽ ﺍﯾﻦ ﮐﻮﺩﮎ ﭘﺪﺭ ﻭ ﻣﺎﺩﺭﺵ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ 

ﺩﺍﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺑﻪ ﺑﻬﺎﻧﻪ ﻫﺎﯼ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﭘﯿﺶ ﺍﻭ ﻣﯿﺎﻣﺪ ﺗﺎ ﺧﺎﻧﻢ ﻣﻌﻠﻢ ﺩﺳﺖ 

ﻧﻮﺍﺯﺷﯽ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺍﻭ ﺑﮑﺸﺪ ...

 

ویکتور هوگو میگوید: ﺍﯾﻤﺎﻥ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺵ ﮐﻪ ﮐﻮﭼﮑﺘﺮﯾﻦ 

ﻣﺤﺒﺘﻬﺎ ﺍﺯ ﺿﻌﯿﻔﺘﺮﯾﻦ ﺣﺎﻓﻈﻪ ﻫﺎ ﭘﺎﮎ ﻧﻤﯿﺸﻮﺩ . .

ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺫﺭﻩ ﻛﺎﻫﯿﺴﺖ ، ﻛﻪ ﻛﻮﻫﺶ ﻛﺮﺩﯾﻢ

ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻧﺎﻡ ﻧﮑﻮﯾﯽ ﺳﺖ ﻛﻪ ﺧﺎﺭﺵ ﻛﺮﺩﯾﻢ

ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻧﯿﺴﺖ ﺑﺠﺰ ﻧﻢ ﻧﻢ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺑﻬﺎﺭ ،

ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻧﯿﺴﺖ ﺑﺠﺰ ﺩﯾﺪﻥ ﯾﺎﺭ ،

ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻧﯿﺴﺖ ﺑﺠﺰ ﻋﺸﻖ ،

ﺑﺠﺰ ﺣﺮﻑ ﻣﺤﺒﺖ ﺑﻪ ﻛﺴﯽ

 

 

 

 

گام دیگری برای درمان اختلالات شناختی برداشته شد :

پژوهشگران کانادایی با همکاری دکتر “کیمیا هنرمند” 

دانشمند ایرانی دریافتند حتی بیمارانی که دچار آسیب 

مغزی نشده‌اند هم می‌توانند به اختلالات شناختی دچار شوند.

به گزارش سایک نیوز و به نقل از ایسنا، بررسی جدیدی که

 توسط پژوهشگران “دانشگاه وسترن اُنتاریو”(UWO) و “مؤسسه 

پژوهش سلامت لاوسون”(Lawson Health Research Institute) 

کانادا صورت گرفته، نشان می‌دهد بیشتر بیمارانی که در بخش 

مراقبت‌های ویژه بستری هستند، حتی اگر دچار آسیب‌ها و بیماری‌های 

مغزی نشده باشند، به سطحی از اختلالات شناختی دچار می‌شوند که 

در بیشتر موارد نیز ناشناخته می‌مانند.

بسیاری از بیماران، به خاطر دلایلی که با آسیب مغزی در ارتباط نیستند، 

در آی‌سی‌یو بستری می‌شوند و هیچ نشانه‌ای از مشکل مغزی در آنها 

دیده نمی‌شود.

پژوهشگران در این پروژه، ۲۰ بیمار که در بخش مراقبت‌های ویژه بستری

 بودند، مورد بررسی قرار دادند و دریافتند که هر بیمار، از نوعی نقص

 شناختی رنج می‌برد که حافظه، توجه، تصمیم‌گیری و استدلال را تحت 

تأثیر قرار می‌دهد. در این گونه موارد، بیمار حتی با وجود نداشتن آسیب 

مغزی مشخص، به سطحی از نقص شناختی مبتلاست.

پژوهشگران، این بررسی را با استفاده از آزمایش‌های آنلاین انجام دادند

 تا هم توانایی شناختی بیماران مبتلا به جراحت مغزی و هم نقص‌های 

شناختی بیمارانی که مدتی را در بخش مراقبت‌های ویژه گذرانده‌اند اما 

دچار آسیب مغزی نشده‌اند، بسنجند.

“آدریان اوون”(Adrian Owen)، استاد پزشکی دانشگاه وسترن گفت: 

بسیاری از افرادی که به خاطر آسیب مغزی در بخش مراقبت‌های ویژه

 بستری می‌شوند، معمولاً نقص‌هایی را در حافظه، توجه، تصمیم‌گیری 

و دیگر عملکردهای شناختی تجربه می‌کنند اما پژوهش ما، شرایط بیمارانی

 را بررسی می‌کند که به آسیب‌های مغزی دچار نشده‌اند.

دکتر “کیمیا هنرمند”(Adrian Owen)، از پژوهشگران دانشکده پزشکی

 دانشگاه وسترن گفت: حتی اگر بیمار مستقیماً درگیر آسیب مغزی نباشد، 

شرایط بسیاری، عملکرد مغز را تحت تأثیر قرار می‌دهند.

وی افزود: مشکل در تنفس می‌تواند ناشی از نرسیدن اکسیژن به مغز باشد. 

اگر فرد از عفونت جدی رنج ببرد، مغز دچار التهاب و نقص در عملکرد می‌شود.

 داشتن جراحی مهم مغزی و یا مصرف دارو نیز می‌تواند بر تنفس مؤثر باشد 

و جریان اکسیژن به مغز را تحت تأثیر قرار دهد. ما در این پژوهش نشان دادیم 

که رخدادهای بسیاری می‌توانند به نقص در عملکرد مغز منجر شوند و به نقص

 شناختی بیانجامند.

دکتر “مارات اسلیسارو”(Marat Slessarev)، از دانشمندان مؤسسه

 لاوسون گفت: یافته‌های این پژوهش می‌توانند در آینده نحوه درمان بیماران 

را تحت تأثیر قرار دهند. درمان‌های بالینی معمولاً تنها روی نجات دادن بیمار 

تمرکز دارند اما تمرکز این پژوهش، بر خوب نجات دادن بیمار است. 

این پژوهش، به پزشکان فرصت خواهد داد تا به مرور زمان، نقص‌های 

شناختی را تشخیص دهند و عملکرد شناختی را بررسی کنند تا بتوانند 

نخستین گام را برای پیشرفت در بازیابی مغز بردارند.

نتایج این پژوهش، در مجله ” PLOS ONE” به چاپ رسید.

 

 

مهم ترین عامل لجاجت نوجوان و تقویت انگیزه او در رسیدن

 به خواسته غیر منطقی، این است که حق انتخاب را از او بگیرید.

پس در برابر خواسته های غیرمنطقی نوجوان خود، بی درنگ «نه»نگویید.

بلکه با سردی بگویید؛ نظری ندارید و او خود باید انتخاب کند.

او بی درنگ می فهمد که با این خواسته اش موافق نیستید؛

 ولی چون با صراحت مخالفت نکردید و حق انتخاب را به او دادید، 

به احتمال فراوان، همان چیزی را بر می گزیند که شما خواسته اید.

 

توصیه های فروید به دخترش

 

زمانی که فروید(بزرگترین روانشناس دنیا) آنا  فرزند  16 ساله خود را ترک

 می کرد تا وی استقلال زندگی پیدا کند، تنها 40 نکته

به او گوشزد کرد و به گفته خود آنا با اجرای این 40 نکته

وی توانست با ایجاد آرامش در خود، در سن 28 سالگی بزرگترین

 نظریه پرداز روانشناسی شخصیت زمان خود شود. این 40 نکته از این قرار است.

 

آنای عزیزم زندگی تو می‌تواند به زیبایی رویاهایت باشد.

فقط باید باور داشته باشی که می‌توانی کارهای ساده‌ای انجام بدی.

هر روز این 40 نکته را به کار بگیر و از زندگی خود لذت ببر.

سلامتی:

 

1- آب فراوان بنوش.

2- مثل یک پادشاه صبحانه، مثل یک شاهزاده ناهار و مثل یک گدا شام بخور.

3- بیشتر از سبزیجات استفاده کن.

4- بااین 3 تا E زندگی کن:

Energy (انرژی)

Enthusiasm (شور و اشتیاق)

Empathy (دلسوزی و همدلی)

5- از ورزش کمک بگیر.

6- بیشتر بازی کن.

7- بیشتر از سال گذشته کتاب بخوان؛

8- روزانه 10 دقیقه سکوت کن و به تفکر بپرداز.

9- 7 ساعت بخواب.

10- هر روز 10 تا 30 دقیقه پیاده‌روی کن و در حین پیاده‌روی، لبخند بزن.

 

:شخصیت:

 

11- زندگی خود را با هیچ کسی مقایسه نکن: تو نمی‌دانی که بین آنها چه می‌گذرد.

12- افکار منفی نداشته باش، در عوض انرژی خود را صرف امور مثبت کن.

13- بیش از حد توان خود کاری انجام نده.

14- خیلی خود را جدی نگیر.

15- انرژی خود را صرف فضولی در امور دیگران نکن.

16- وقتی بیدار هستی بیشتر خیال‌پردازی کن.

17- حسادت یعنی اتلاف وقت، تو هر چه را که باید داشته باشی، داری.

18- گذشته را فراموش کن.. اشتباهات گذشته شریک زندگی خود را به 

یادش نیار. این کار آرامش زمان حال تو را از بین می‌برد.

19- زندگی کوتاه‌تر از این است که از دیگران متنفر باشی. نسبت به

 دیگران تنفر نداشته باش.

20- با گذشته خود رفیق باش تا زمان حال خود را خراب نکنی.

21- هیچ کس مسئول خوشحال کردن تو نیست، مگر خود تو.

22- بدان که زندگی مدرسه‌ای است که باید در آن چیزهایی بیاموزی. 

مشکلات قسمتی از برنامه درسی هستند و به مانند کلاس جبر می‌باشند.

23- بیشتر بخند و لبخند بزن.

24- مجبور نیستی که در هر بحثی برنده شوی. زمانی هم مخالفت وجود دارد.

 

جامعه:

 

25- گهگاهی به خانواده و اقوام خود زنگ بزن.

26- هر روز یک چیز خوب به دیگران ببخش.

27- خطای هر کسی را به خاطر هر چیزی ببخش.

28- زمانی را با افراد بالای 70 سال و زیر 6 سال بگذران.

29- سعی کن حداقل هر روز به 3 نفر لبخند بزنی.

30- اینکه دیگران راجع به تو چه فکری می‌کنند، به تو مربوط نیست.

31- زمان بیماری شغل تو به کمک تو نمی‌آید، بلکه دوستان تو به تو مدد

 می‌رسانند، پس با آنها در ارتباط باش.

 

زندگی:

 

32- کارهای مثبت انجام بده.

33- از هر چیز غیر مفید، زشت یا ناخوشی دوری بجوی.

34- عشق درمان‌گر هر چیزی است.

35- هر موقعیتی چه خوب یا بد، گذرا است.

36- مهم نیست که چه احساسی داری، باید به پا خیزی، لباس

 خود را به تن کرده و در جامعه حضور پیدا کنی.

37- مطمئن باش که بهترین هم می‌آید.

38- همین که صبح از خواب بیدار می‌شوی، باید از خدای خود شاكر باشی.

39- بخش عمده درون تو شاد است، بنابراین خوشحال باش.

آخرین اما نه کم‌اهمیت‌ترین:

40- کمک کن تا پیامهای مثبت همیشه در جهان جاری باشد و

 بازتاب آنرا در زندگیت ببین.

 

 

 

انسان برای آنکه حافظه‌اش خوب کار کند،

به دوستی نیاز دارد.

گذشته را به یاد آوردن، آن را همیشه با خود داشتن، شاید شرط

 لازم برای حفظ آن چیزی است که تمامیّت من ِآدمی نامیده میشود.

برای آنکه من کوچک نگردد،

برای آنکه حجمش حفظ شود، باید خاطرات را، همچون

 گل‌های درون گلدان، آبیاری کرد، و این مستلزم تماس

 منظم با شاهدان گذشته، یعنی دوستان، است.

آنان آیینه‌ی ما هستند، حافظه‌ی ما هستند؛

از آنان هیچ چیز خواسته نمیشود، مگر آنکه گاه به گاه این

 آیینه را برق اندازند تا بتوانیم خود را درآن ببینیم.

 

هویت

میلان کوندرا

 

رویای جوان‌سازی مغز به واقعیت نزدیک شد :

محققان دانشگاه استنفورد موفق به شناسایی ژنی شدند که 

با انسداد آن توسط آنتی‌بادی‌های خاص می‌توان مغز مدل‌های 

حیوانی را جوان‌سازی کرد؛ این راهکار در درمان انواع اختلالات

 شناختی موثر است.

به گزارش سایک نیوز و به نقل از گروه اخبار علمی ایرنا، پژوهشگران 

در حین تحقیقات دیگری موفق به شناسایی یک تک‌ژن شدند. بررسی ها

 نشان داد این ژن قادر به رمزگشایی پروتئین مسئول اختلال شناختی 

مرتبط با سن است. ادامه تحقیقات نشان داد با استفاده از آنتی‌بادی های

 مسدودکننده در مدل‌های حیوانی می‌توان مغز موش‌های پیر را 

جوان‌سازی کرد.

شروع این مطالعه از سلول‌هایی به نام میکروگلیا بود که مسئول واکنش

 ایمنی و حذف مواد زائد به صورت مستمر هستند. این سلول‌ها به طور

 پیوسته رسوب‌های پروتئینی و بقای سلول‌ها را حذف می‌کنند تا فعالیت

 طبیعی مغز حفظ شود. قابلیت پاکسازی این سلول‌ها با افزایش سن 

کاهش می‌یابد و محققان احتمال دادند این امر در اختلال شناختی 

مرتبط با افزایش سن موثر باشد.

از طرفی مطالعات نشان داد بسیاری از بیماری‌های انحطاط عصبی 

مرتبط با سن از قبیل آلزایمر و پارکینسون با الگوی فعالیت غیر طبیعی

 ژن‌های مرتبط با سلول‌های میکروگلیا در ارتباط است.

براساس نتایج این بررسی ها ژنی به نام CD22 که در انسان و موش

 مشترک است، در اختلال شناختی نقش دارد.

ادامه مطالعات نشان داد مسدود کردن این پروتئین با آنتی‌بادی های 

ویژه‌ای منجر به افزایش فعالیت میکروگلیا با افزایش سن می‌شود و

 ضمن جلوگیری از اختلالات شناختی، قابلیت تغییر وضعیت مغز 

موش‌های پیر همانند موش‌های جوان را ایجاد کند.

این دستاورد،محققان را به درمان اختلالات عصبی مرتبط با پیری و 

بازیابی قابلیت‌های مغز امیدوار کرده است، ولی نیازمند مطالعه و

 بررسی بیشتر است.

نتایج این مطالعه در نشریه نیچر Nature منتشر شده است.

منبع : سایک نیوز

موسیقی می‌تواند به خلاقیت آسیب بزند :

میگنا: به گزارش گیزمگ، نتایج یک مطالعه جدید از محققان

 دانشگاه لنکستر(Lancaster)، دانشگاه گاول(Gävle) و دانشگاه مرکزی 

لنکاشایر(Lancashire) نشان می‌دهد که گوش دادن به موسیقی

 به طور قابل توجهی می‌تواند توانایی برای انجام وظایف خلاقانه را

 مختل کند. در حالی که مشخص شد پخش موسیقی به جلوگیری 

از فرآیندهای خلاقانه منجر می‌شود، صدا یا نویز موجود در کتابخانه 

اثر معنی‌داری نداشت.

البته اگر از دوستان خود بپرسید که آیا با گوش دادن به موسیقی در 

هنگام کار، خلاقیت‌شان جریان دارد یا نه مطمئن باشید که بحث شکل 

می‌گیرد و هر دو طرف استدلال‌های خود را دارند. اما این مطالعه جدید 

با هدف قرار دادن داوطلبان از طریق یک سری آزمایشات به طور مشخص

 به این پرسش پاسخ داد.

زبان اصلی همه شرکت کنندگان در این مطالعه زبان انگلیسی بود و

 هیچ عارضه دیداری و شنیداری نداشتند. در مجموع سه آزمایش

 انجام شد که در آن از داوطلبان خواسته شد تا مجموعه‌ای از وظایف

 را که معمولاً برای اندازه‌گیری عملکرد کلامی خلاقانه استفاده می‌شود،

 انجام دهند. به عنوان مثال از فرد خواسته می‌شد تا با شنیدن سه کلمه

 مرتبط، یک کلمه مرتبط و جدید بسازد.

طی هر آزمایش از شرکت کنندگان خواسته شد تا تمرینات را یک بار 

در یک محیط آرام انجام دهند و سپس در حالی که موسیقی در محیط

 پخش می‌شد.

در اولین آزمایش داوطلبان وظایف را کامل انجام دادند، در حالی که 

موسیقی در حال پخش به زبان غیر انگلیسی بود.

در آزمایش دوم برای شرکت کنندگان موسیقی بی‌کلام پخش شد و در

 سومین آزمایش نیز موسیقی با اشعار انگلیسی پخش شد که داوطلبان 

می‌توانستند شعرها را درک کنند.

در آزمایش سوم، شرکت کنندگان همچنین تحت شرایط سر و صدای

 کتابخانه قرار گرفتند که شامل سر و صدای محیطی مانند صدای حرف

 زدن از دور، سر و صدای دستگاه فتوکپی، تایپ کردن و ورق خوردن کتاب‌ها بود.

محققان متوجه شدند که عملکرد خلاقانه هنگام شنیدن موسیقی طی 

هر سه تمرین در مقایسه با داوطلبانی که مجاز به انجام تمرینات در 

سکوت بودند به میزان قابل توجهی کاهش یافت. این کاهش خلاقیت 

حتی زمانی که شرکت کنندگان اعلام کردند که موسیقی باعث بهبود 

حال آنها شده است نیز اتفاق افتاد.

در حالی که موسیقی مضر بود، شرایط صدای محیطی کتابخانه هیچ تأثیری

 بر عملکرد خلاقانه نداشت. به گفته محققان این مطالعه این امر می‌تواند

 به این علت باشد که صدای محیطی کتابخانه یک سر و صدای ثابت است، 

در حالی که موسیقی بی‌کلام یا با کلام فراز و فرود دارد و مدام تغییر می‌کند.

اعتقاد بر این است که این تغییر وضعیت می‌تواند با دخالت در حافظه عملکردی

 کلامی تأثیرگذار باشد.

با توجه به این نتایج درمی‌یابیم که گوش دادن به موسیقی در هنگام انجام

 فعالیت‌های ذهنی برخلاف دیدگاه اکثریت مردم که عقیده دارند موسیقی

 خلاقیت را افزایش می‌دهد، صرف نظر از محتوای بدون کلام، باکلام یا با

 کلامی به غیر از زبان مادری عملکرد خلاقانه را مختل می‌کند.

این مطالعه در نشریه Applied Cognitive Psychology منتشر شده است.

منبع : ایسنا/میگنا

 

هنگام اشتباه کردن چشم‌ها تغییر می‌کنند

 

 

پژوهشگران آمریکایی در مطالعه اخیر خود اظهار کرده‌اند، 

هنگامی که انسان‌ها اشتباه می‌کنند، اندازه مردمک چشم آنها

 تغییر می‌کند. به گزارش سایک نیوز و به نقل از ایسنا، پژوهشگران

 “دانشگاه آریزونا”(University of Arizona) ایالات متحد آمریکا

 در مطالعه اخیر خود دریافته‌اند تغییر اندازه مردمک چشم افراد 

در زمان‌هایی که افراد اشتباهی می‌کنند می‌تواند...

 

پژوهشگران آمریکایی در مطالعه اخیر خود اظهار کرده‌اند، هنگامی

 که انسان‌ها اشتباه می‌کنند، اندازه مردمک چشم آنها تغییر می‌کند.

 

به گزارش سایک نیوز و به نقل از ایسنا، پژوهشگران “دانشگاه 

آریزونا”(University of Arizona) ایالات متحد آمریکا در

 مطالعه اخیر خود دریافته‌اند تغییر اندازه مردمک چشم افراد در

 زمان‌هایی که افراد اشتباهی می‌کنند می‌تواند سرنخ‌هایی در مورد

آنچه که در مغز آنها رخ می‌دهد، باشد.

 

پژوهشگران به منظور بررسی دقیق این موضوع، آزمایشی را بر

 روی ۱۰۸ فرد انجام دادند. هر شرکت کننده به یک سری از 

صدای ۲۰ کلیک که برخی از آنها در گوش چپ و برخی از آنها

 در گوش راست او پخش می‌شد، در طول یک ثانیه گوش دادند. 

در گام بعدی، پژوهشگران از شرکت کنندگان خواستند تا بگویند

 که در کدام گوش آنها صدای کلیک‌های بیشتری پخش شده است. 

هر شرکت کننده این کار را ۷۶۰ بار تکرار کرد.

 

با توجه به اینکه این صداها بسیار سریع پخش می‌شدند، شرکت

 کنندگان در ۲۲ درصد موارد در پاسخ دچار اشتباه می‌شدند. 

در طول آزمایشات، پژوهشگران چشم‌های شرکت کنندگان را 

مورد بررسی قرار داده بودند.

 

آنها دریافتند اندازه مردمک چشم با سطح “نور اپینفرین” 

مغز مرتبط است. نور اپینفرین یا نور آدرنالین(NEیا NEP) ماده‌ای

 با چند وظیفه است، می‌تواند هورمون باشد(آزاد شده از غدد فوق کلیوی)

 و می‌تواند به عنوان پیام‌رسان عصبی در سیستم سمپاتیک عمل کند.

 

نور اپینفرین در بدن هم به صورت هورمون و هم به صورت انتقال 

دهنده عصبی دارای کارکرد است. در حالت هورمون، به عنوان هورمون

 استرس باعث افزایش تپش قلب، انقباض رگ‌ها، انبساط راه‌های

 هوایی، افزایش قند خون و افزایش جریان خون عضلات و مغز شده

 و در بروز واکنش جنگ و گریز در سامانه عصبی سمپاتیک مؤثر است. 

کاربرد نور اپینفرین در پزشکی درمان افت فشار خون با افزایش توان

 عضلات صاف عروق است و در احیای قلبی ریوی نیز بکار می‌رود.

 نور اپینفرین به صورت یک انتقال دهنده سیناپسی در دستگاه عصبی

 مرکزی کارکردهای بسیار دارد و به طور مثال در هسته آمیگدال 

(بادامه) موجب افزایش تمرکز و هشیاری می‌شود.

 

پژوشگران این مطالعه گفتند ما طی این مطالعه 

از “حدقه پیما”(pupillometry) به عنوان یک پروکسی برای 

اندازه گیری سطوح نور اپینفرین در مغز استفاده کردیم تا دریابیم

 زمانیکه انسان‌ها مرتکب اشتباهی می‌شوند اندازه مردمک چشم 

آنها چه تغییری می‌کند.

 

از “حدقه پیما”(pupillometry) برای اندازه‌گیری اندازه مردمک 

چشم استفاده می‌کنند.

 

در حالی که اندازه مردمک چشم برخی از شرکت کنندگان این مطالعه،

 طی این آزمایش تغییر می‌کرد برخی دیگر هیچ تغییری در اندازه مردمک

 چشمشان دیده نمی‌شد و همه‌ی اینها با میزان اشتباهاتی که یک فرد 

در طول آزمایش مرتکب می‌شد، مرتبط بود.

 

“ویلسون”(Wilson) یکی از پژوهشگران این مطالعه گفت: به نظر می‌رسد،

 فرآیندهای انگیختگی در ایجاد این اشتباهات می‌تواند ناشی از 

نور اپینفرین باشد. به بیانی دیگر نور اپینفرین اشتباهاتی را که ما در

 حال انجام آن هستیم و برخی متغیرهای رفتاری ما را کنترل می‌کند.

 

واژه انگیختگی (Arousal) بیان یک وضعیت فیزیولوژیکی و روانی

 از بیدار شدن، هشیاری یا به محرکی واکنش نشان دادن است. این 

اتفاق مجموعه‌ای شامل دخالت دستگاه فعال کننده مشبک در ساقه

 مغز، سامانه عصبی خودگردان و غده درون‌ریز، که منجر به افزایش

 ضربان قلب و فشار خون و وضعیت هوشیاری حسی، تحرک و آمادگی

 برای پاسخ می‌شود، است.

 

دستگاه فعال‌کننده مشبک(Reticular activating system) قسمتی 

از دستگاه عصبی مرکزی است که ساختمانی پراکنده و شبکه مانند دارد

 و از رشته‌های ریز با تعداد فراوانی هسته تشکیل شده است.

 

یافته‌های این مطالعه در مجله “Nature Human Behaviour” منتشر شد.

 

از چه زمانی می‌توان به کودکان پول توجیبی داد؟

 

یک متخصص اطفال گفت: کنترل دخل و خرج خانه کار آسانی نیست،

 

کودکی فرصت خوبی برای شروع آموزش مدیریت مالی به فرزندتان است.

 

به گزارش سایک نیوز و به نقل از بهداشت نیوز علی محتشمی متخصص

 

 اطفال اظهار کرد:

 

 تا چشم بر هم بزنید کودکتان بزرگ می‌شود و مسئولیت اداره

 

 زندگی بر عهده اش قرار می‌گیرد؛ مدیریت دخل و خرج خانه کار

 

آسانی نیست، کودکی فرصت خوبی برای شروع...

 

 

 

یک متخصص اطفال گفت: کنترل دخل و خرج خانه کار آسانی نیست،

 

 کودکی فرصت خوبی برای شروع آموزش مدیریت مالی به فرزندتان است.

 

 

 

به گزارش سایک نیوز و به نقل از بهداشت نیوز علی محتشمی متخصص

 

 اطفال اظهار کرد: تا چشم بر هم بزنید کودکتان بزرگ می‌شود و مسئولیت

 

اداره زندگی بر عهده اش قرار می‌گیرد؛ مدیریت دخل و خرج خانه

 

 کار آسانی نیست، کودکی فرصت خوبی برای شروع آموزش مدیریت

 

 مالی است، آغاز این کار، مشخص کردن مبلغی به عنوان پول تو جیبی است.

 

 

 

این متخصص اطفال بیان کرد: وقتی کودکان با مفاهیم شمارش، پول،

 

 قیمت، مقایسه کردن و ارزش‌گذاری اشیا آشنا می‌شوند، می‌توانند پول

 

توجیبی دریافت کنند؛ زمانیکه کودک تشخیص دهد در ازای پرداخت

 

مبلغ مشخصی پول می‎تواند کالا یا خدمات مشخصی دریافت کند

 

می‌توان به او پول توجیبی داد.

 

آشنا کردن کودک با مفهوم شمارش

 

 

 

وی ادامه داد: کودکان در ابتدا نمی‌توانند تشخیص دهند که مثلا

 

 ۲ هزار تومان ۲ برابر هزارتومان ارزش دارد و مقایسه کردن برایشان

 

سخت است، برای این کار ابتدا باید کودک را با مفهوم شمارش و

 

مقدار آشنا کنید.

 

 

 

تقویت اعتماد به نفس کودک با پول توجیبی

 

 

 

وی افزود: برای شروع می‎توانید مقادیر اندک و مشخصی از پول را

 

 برای خرید چیز خاصی در اختیار کودک قرار دهید؛ پول تو جیبی

 

 موجب تقویت استقلال و اعتماد به نفس کودک می‌شود و به او

 

 می‌آموزد که چگونه پول‌هایش را خرج کند، چگونه پس انداز کند و

 

حتی چگونه بذل و بخشش کند، از همه مهمتر اینکه کودک یاد می‌گیرد

 

گاهی برای رسیدن به خواسته‌های بزرگتر از خواسته‌های کوچکترش

 

 چشم بپوشد.

 

سنین مدرسه، بهترین زمان برای دادن پول تو جبیبی

 

 

 

این متخصص اطفال افزود: به نظر می‌رسد بهترین سن برای آغاز پول

 

 تو جیبی دادن به بچه‌ها همان سنین مدرسه باشد، زیرا آنقدر بزرگ

 

شده‌اند که مفهوم و ارزش پول را بفهمند و بتوانند مسئولیت پول‌هایشان

 

را قبول کنند؛ اشتباه بزرگی که برخی از والدین مرتکب می‌شوند این است

 

که گمان می‌کنند پول تو جیبی جایزه یا دستمزد کودک است.

 

 

 

محتشمی ادامه داد: برخی از والدین اگر کودک تکالیفش را به موقع

 

 انجام دهد بیشتر به او پول می‌دهند و اگر کوتاهی کند نمی‌دهند،

 

در حالیکه پول تو جیبی نه تشویق است، نه تنبیه و نه اهرم فشار؛

 

بلکه فقط راهکاری برای آموزش مدیریت دخل و خرج است، شارژ

 

 کردن زود هنگام جیب کودک هم اشتباه است و تمام کارکرد

 

آموزشی پول تو جیبی را از بین می‌برد.

 

 

 

هدف از پول توجیبی آموزش مدیریت دخل و خرج است

 

 

 

وی تشریح کرد: حتی اگر دستتان به دهانتان می‌رسد نباید مقدار

 

 پول تو جیبی فرزندتان زیاد باشد، زیرا هدف از پول تو جیبی آموزش

 

 مدیریت دخل و خرج است و پول زیاد نیاز به مدیریت ندارد؛ درباره

 

 نحوه خرج کردن پول توجیبی او را راهنمایی کنید، اما مداخله و

 

اجبار کار خوبی نیست البته فرزند شما باید بداند که آنچه با پولش

 

 می‌خرد باید در محدوده ارزش‌ها و قوانین خانه باشد، بنابراین

 

خطوط قرمز را برای او مشخص کنید و محدوده آزادی او را برایش

 

 توضیح دهید.

 

 

 

این متخصص اطفال یادآوری کرد: حوصله کنید، کمی زمان می‌برد

 

 تا چگونه خرج کردن را یاد بگیرد، هفته اول ممکن است تمام پول

 

 تو جیبی‌اش را یکجا بستنی بخرد و بعد از این کارش پشیمان شود،

 

همین پشیمانی آغاز یک درس بزرگ است.

 

 

پیشگیری از اختلالات مغزی کودک با مصرف ویتامین B

طبق نتایج یک مطالعه، علاوه بر واکسن آنفولانزا، مصرف ویتامین B توسط 

مادر در دوره بارداری می تواند به پیشگیری از اختلالات مغزی در نوزاد 

به دلیل سرماخوردگی یا آنفولانزا در طول بارداری کمک کند. به گزارش 

سایک نیوز و به نقل از طبنا(خبرگزاری سلامت)، مطالعه محققان دانشگاه

 کلورادوآمریکا نشان می‌دهد وجود میزان بالا کولین (ویتامین‌های B) 

از مشکلات مغزی و...

 

طبق نتایج یک مطالعه، علاوه بر واکسن آنفولانزا، مصرف ویتامین B 

توسط مادر در دوره بارداری می تواند به پیشگیری از اختلالات مغزی 

در نوزاد به دلیل سرماخوردگی یا آنفولانزا در طول بارداری کمک کند.

 

به گزارش سایک نیوز و به نقل از طبنا(خبرگزاری سلامت)، مطالعه 

محققان دانشگاه کلورادوآمریکا نشان می‌دهد وجود میزان بالا 

کولین (ویتامین‌های B) از مشکلات مغزی و بیماری‌های روانی نظیر

 اختلال بیش فعالی و شیزوفرنی در نوزادان، حتی در زمانیکه مادر 

در دوره بارداری مبتلا به سرماخوردگی یا آنفولانزا می‌شود، پیشگیری می‌کند.

 

«رابرت فریدمن»، سرپرست تیم تحقیق، در این بارهمی‌گوید: 

«غالباً سرماخوردگی و آنفولانزا غیرقابل اجتناب هستند، حتی

 اگر مادر واکسن آنفولانزا دریافت کرده باشد. اما ابتلاء به سرماخوردگی

 و آنفولانزا در طول بارداری ریسک بیماری‌های روانی را در آینده دو برابر

 می‌کند. اطلاعات بیشتر نشان می‌دهد کولین به رشد درست و مناسب 

مغز نوزاد کمک می‌کند.»

 

وی در ادامه می‌افزاید: «ما دریافتیم میزان بالاتری کولیناز مشکلات

 مغزی ناشی از رشد در جنین پیشگیری می‌کند، حتی اگر مادر مبتلا

 به سرماخوردگی شده باشد. مصرف مکمل‌های کولین در دوره بارداری

 می‌تواند فایده طولانی مدت برای نوزاد داشته باشد.»

 

در این مطالعه، محققان میزان CRP (پروتئین واکنشی C) و میزان کولین

 مادر را اندازه گیری کردند؛ 

پروتئین CRP نشانه وجود التهاب در مادر است.

 

رشد مغز قبل از تولد از طریق اندازه گیری امواج مغز نوزاد بلافاصله

 بعد از تولد ارزیابی شد.

 

زمانیکه مادر در ۱۶ هفته اول بارداری مبتلا به سرماخوردگی یا آنفولانزا شود،

 توانایی نوزاد در توقف یا به تعویق انداختن تأثیر آن بر مغز تا ۲۷ 

درصد کاهش می‌یابد.

 

آنفولانزای مادر همچنین موجب کاهش توانایی کودک درتمرکزکردن

 و بازی کردن می‌شود.

 

با این حال یافته‌ها نشان می‌دهد اگر میزان کولین مادر بالا باشد، 

پیشگیری از بروز این تأثیرات امکان پذیر است.

 

درحالیکه بدن خودش مقداری کولین تولید می‌کند، اما برخی مواد 

خوراکی نظیر جگر، گوشت قرمز و تخم مرغ هم حاوی کولین هستند. 

توصیه می‌شود زنان باردار برای بهبود رشد مغز کودک شأن روزانه ۴۵۰

 میلیگرم کولین مصرف کنند.

 

 

منبع : سایک نیوز

 

 

 

پیشگیری از اختلالات مغزی کودک با مصرف ویتامین B :

طبق نتایج یک مطالعه، علاوه بر واکسن آنفولانزا، مصرف ویتامین B توسط مادر در دوره بارداری می تواند به پیشگیری از اختلالات مغزی در نوزاد به دلیل سرماخوردگی یا آنفولانزا در طول بارداری کمک کند.

به گزارش سایک نیوز و به نقل از طبنا(خبرگزاری سلامت)، مطالعه محققان دانشگاه کلورادوآمریکا نشان می‌دهد وجود میزان بالا کولین (ویتامین‌های B) از مشکلات مغزی و بیماری‌های روانی نظیر اختلال بیش فعالی و شیزوفرنی در نوزادان، حتی در زمانیکه مادر در دوره بارداری مبتلا به سرماخوردگی یا آنفولانزا می‌شود، پیشگیری می‌کند.

«رابرت فریدمن»، سرپرست تیم تحقیق، در این بارهمی‌گوید: «غالباً سرماخوردگی و آنفولانزا غیرقابل اجتناب هستند، حتی اگر مادر واکسن آنفولانزا دریافت کرده باشد. اما ابتلاء به سرماخوردگی و آنفولانزا در طول بارداری ریسک بیماری‌های روانی را در آینده دو برابر می‌کند. اطلاعات بیشتر نشان می‌دهد کولین به رشد درست و مناسب مغز نوزاد کمک می‌کند.»

وی در ادامه می‌افزاید: «ما دریافتیم میزان بالاتری کولیناز مشکلات مغزی ناشی از رشد در جنین پیشگیری می‌کند، حتی اگر مادر مبتلا به سرماخوردگی شده باشد. مصرف مکمل‌های کولین در دوره بارداری می‌تواند فایده طولانی مدت برای نوزاد داشته باشد.»

در این مطالعه، محققان میزان CRP (پروتئین واکنشی C) و میزان کولین مادر را اندازه گیری کردند؛ پروتئین CRP نشانه وجود التهاب در مادر است.

رشد مغز قبل از تولد از طریق اندازه گیری امواج مغز نوزاد بلافاصله بعد از تولد ارزیابی شد.

زمانیکه مادر در ۱۶ هفته اول بارداری مبتلا به سرماخوردگی یا آنفولانزا شود، توانایی نوزاد در توقف یا به تعویق انداختن تأثیر آن بر مغز تا ۲۷ درصد کاهش می‌یابد.

آنفولانزای مادر همچنین موجب کاهش توانایی کودک درتمرکزکردن و بازی کردن می‌شود.

با این حال یافته‌ها نشان می‌دهد اگر میزان کولین مادر بالا باشد، پیشگیری از بروز این تأثیرات امکان پذیر است.

درحالیکه بدن خودش مقداری کولین تولید می‌کند، اما برخی مواد خوراکی نظیر جگر، گوشت قرمز و تخم مرغ هم حاوی کولین هستند. توصیه می‌شود زنان باردار برای بهبود رشد مغز کودک شأن روزانه ۴۵۰ میلیگرم کولین مصرف کنند.

منبع : سایک نیوز