یك روز

یك جا

یك لحظه

داشتند سقوط میكردند و

دستشان را به امیدِ گرفته شدن دراز كردند

اما نبوده دستى

نبوده تكیه گاهى

و طورى با سر زمین خوردند،

كه حالا از یك پله ى نیم مترى هم ترس دارند!

هواى این آدمها را باید داشت

اگر دستشان را نمیگیرید،

هُلشان هم ندهید!

علی قاضی نظام

 چرا انسان ها به موزیک غمگین علاقه دارند؟

موزیک غمگین در بین مردم از محبوبیت بیشتری برخوردار است و اکثر مردم با گوش دادن به موزیک غمگین بیشتر لذت میبرند، البته باید بگوییم که کسانی هم هستند که موزیک شاد را به موزیک غمگین ترجیح میدهند؛ اما اکثر مردم طرز تفکرشان نسبت به موزیک غمگین بهتر است و می گویند آرامش در گوش دادن به موزیک غمگین است.

 قدرت همدردی :

محققان انگلیسی و فنلاندی با انجام تحقیقی به این نتیجه رسیدند که میزان تمایل افراد به گوش دادن به موسیقی غمگین ناشی از میزان قدرت همدردی آنان است.

محققان قطعاتی از موسیقی غمگین را دراختیار شرکت کنندگان درتحقیق قرار دادند و از آنان خواستند که قبل و بعد از شنیدن موسیقی به برخی سوال ها در فرمی که به آن ها داده شد، پاسخ دهند و احساس خود را بیان کنند.

نتایج نشان داد که واکنش های عاطفی به موسیقی غمگین می تواند ناشی از سه عامل:

محبت و مهربانی

همدردی

نگرانی باشد

طبق این تحقیق، افرادی که درآن واحد حس نگرانی و ناراحتی را داشتند، عواطف منفی تر را نسبت به کسانی که احساس ناراحتی و مهربانی داشتند، بروز دادند؛

به عبارت دیگر، افرادی که همزمان احساس ناراحتی و مهربانی داشتند، بیش از دیگران از موسیقی غمگین لذت می بردند.

منبع : میگنا

با هگل در این عقیده همراهم که انسانِ شریف، 

هرگز به اندازه‌ی کافی شریف نیست

 و هیچ تبهکاری هم تمام و کمال تبهکار نیست.

تنهایی پر هیاهو

بهومیل هرابال

نمی‌دانم چقدر رشد یافته هستید

ولی انسان رشد یافته کسی‌ است

که بتواند مسئولیت خود را بر عهده گیرد

مسئولیت افکار، احساسات و زندگیش را.

فریتز پرلز

چگونه از بروز "انگ اجتماعی" نسبت به مبتلایان به کرونا پیشگیری کنیم؟

در برخورد با مبتلایان با این بیماری نباید بترسید و نباید ترس خود را به طرف مقابل نشان دهید. ضمن حفظ خونسردی خود و احترام به طرف مقابل فاصله اجتماعی را با فرد رعایت کنید.

  از شایعات و تصورات غلط دوری کنید و تنها اطلاعاتی دقیق را از منابع معتبر در مورد بیماری کرونا ویروس  به دست آورید.

  بپذیرید که واقعیت‌ها و نه ترس مانع از انتشار COVID-۱۹ خواهد شد.

  آنچه در مورد ویروس کرونا اهمیت دارد سرعت سرایت بالای آن است نه قدرت کشندگی آن. باید بدانیم که برای پیشگیری از سرایت ویروس کرونا اقدامات ساده و بسیار موثری وجود دارد که همه ما می‌توانیم با انجام دادن آن‌ها خودمان، عزیزان‌مان و افراد آسیب‌پذیر را در امان نگه داریم.

در انتخاب کلمات دقت کنید. شیوه بیان می‌تواند بر دیدگاه ما و اطرافیانمان تأثیر بگذارد. کلماتی همچون مورد مشکوک، ایزوله شده، مظنون به بیماری یا قربانی بار منفی دارند و می‌توانند نگرشی ناخوشایند در افراد جامعه نسبت به این بیماران ایجاد کنند. از به کار بردن آن‌ها بپرهیزید.

از کاربرد اصطلاحاتی که افراد مبتلا را مقصر تلقی می‌کند و ارزش انسانی آنان را پایین می‌آورد، خودداری کنید.

از به کار بردن اصطلاحات اغراق آمیز مانند "کشتار جمعی" که باعث ایجاد وحشت می‌شوند، اجتناب کنید.

مکان، گروه شغلی یا جمعیت خاصی را به این بیماری متصل نکنید. به طور مثال از اصطلاحاتی همچون "بیماری چینی‌ها" استفاده نکنید.

مثبت صحبت و بر تأثیر اقدامات پیشگیری و درمان تأکید کنید و روی جنبه‌های منفی و پیام‌های تهدیدآمیز تأکید نکنید.

شایعات و مطالب ناموثق را در شبکه‌های اجتماعی خود به اشتراک نگذارید.

برای افزایش حس همدلی مبتلایان را همانند عضوی از اعضای خانواده خود تصور کنید که دچار این بیماری شده‌اند. آیا رفتارهای منفی با اعضای خانواده خود را می‌پسندیدید؟

با دوستان و اعضای فامیل خود که دچار این بیماری شده‌اند تماس تصویری برقرار کنید و با آنان ابراز همدردی کنید.

اگر به این بیماری مبتلا شده‌اید، آن را پنهان نکنید و تجارب خود را در مورد ابتلا و درمان با دیگران به اشتراک بگذارید.

در صورت مطلع شدن از ابتلای دیگران، سعی‌کنید ارتباط تلفنی برقرار کنید و با حس همدردی و امید دادن آمادگی خود را برای هرگونه یاری اعلام کنید.

سعی کنید نسبت به ابتلای بستگان و آشنایان به بیماری کرونا رازدار باشید..

منبع : میگنا

 زندگی با غارنشین ها در قرن بیست و یکم :

یک انسان اولیه غارنشین را در نظر بگیرید؛ چه رفتارهایی از او سر می زند؟

- پرتحرک است چون هم برای پیدا کردن غذا و شکار کردن و هم شکار نشدن، نیاز به تحرک بالایی دارد. او  در چشم به هم زدنی از این درخت پایین آید و از آن درخت بالا می رود.

- پر سر و صداست؛ جیغ زدن و دادکشیدن از الزامات ارتباطی اوست. او دایره لغات محدودی دارد.

- صبور نیست؛ هنوز بخش هایی از مغز او که مرتبط با شکیبایی است، تکامل نیافته است.

- دوست دارد روی دیواره های غار را خط خطی کند.

- هنوز دنیای اطراف برایش ناشناخته است و با کنجکاوی محیط را می پاید و می کوشد همه چیز را تجربه کند، حتی اگر این تجربه ها برایش خطرناک باشد.

اگر شما فرزند نوپای زیر 5 سال در خانه دارید، در واقع با یک انسان اولیه غارنشین زندگی می کنید. این را دکتر هاروی کرپ در کتاب " شادترین کودک محله " می گوید و تاکید می کند: بله! منظورم از غار نشین دختر و پسر کوچک شماست.

کارهایی که اضطراب‌تان را کاهش می‌داد اما اکنون باعث «شیوع کرونا» می‌شوند :

مغز انسان وظیفه حفظ بقا انسان و دور کردن از عوامل تهدیدزا و اضطراب‌زا را دارد. پس در پنج سال ابتدایی زندگی، در ارتباط با محیط نحوه کاهش اضطراب را می‌آموزد، مغز در فرآیندی به سرعت متوجه می‌شود که اگر مرتکب اشتباهی شد با کارهایی مانند معذرت‌خواهی، فاصله گرفتن از موقعیت و.... اضطراب خود را کاهش دهد.

یکی از کارهایی که در دوران کودکی برای کاهش اضطراب خود انجام می‌دادیم این بود که با سرگرم کردن خود اضطرابمان را کاهش می‌دادیم. با گذشت زمان با خرید کردن، بیرون رفتن و...، اضطرابمان را کاهش می‌دادیم. در حال حاضر که با پدیده‌ای به نام کرونا روبه‌رو شده‌ایم، مسئولان حوزه سلامت انجام راهکارهایی که موجب کاهش اضطراب ما می‌شود را منع کرده‌ و توصیه می‌کنند که نباید از خانه خارج شویم، نباید موضوع را نادیده بگیریم و... در واقع در حال حاضر با «منعی» روبه‌رو شده‌ایم و به دلیل اینکه رفتار جایگزینی برای بهتر شدن حالمان وجود ندارد، نمی‌دانیم که به جای خرید کردن یا بیرون رفتن از خانه، چطور خود را آرام کنیم؟

در حال حاضر همه مردم با منع جهانی روبه‌رو شده‌اند، دیگر نباید رفتارها و عادت‌های اشتباهشان را ادامه دهند، برای این کار باید مزایا و معایب عادت‌های رفتاری‌شان را به صورت لیست بنویسند؛ از این طریق متوجه می‌شوند که به طور مثال شاید اگر در این شرایط از خانه خارج شوند حال‌شان بهتر شود، اما این کار باعث انتقال بیماری به خود یا خانواده‌شان خواهد شد؛ این درحالیست که در حال حاضر ظرفیت بیمارستان‌ها تکمیل است و در صورت بیمار شدن ممکن است با کمبودهایی روبرو باشیم.

با لیست کردن مزایا و معایب عادت‌ها، لپ پیشانی مغز به آگاهی می‌رسد که عادت‌هایی که برای آرام کردن به آنها شرطی شده، دیگر اثرگذار نیست و برای کاهش ترس و اضطراب‌ باید از راه‌هایی به جز نادیده‌انگاری یا بیرون رفتن، هواخوری و... استفاده کند.

توصیه شده که در زمان مشخصی تکنیک‌های توجه آگاهی را انجام دهند؛ کارهایی مانند خلوت‌نشینی، فکر کردن به خود، رفتار و ذهن. همچنین می‌توان ریتم تنفسی را عمیق و آرام کرد و در حین انجام فعالیت‌های روزانه حواس خود را از کارهای مختلف پرت کنیم و فقط به یک موضوع توجه کنیم. این کارها باعث می‌شود که عادت‌های جدیدی از طریق اکتشاف درونی و توجه به درون شکل گیرد و عادت‌های اشتباه خود را ترک کنیم.

منبع:سایک نیوز

 راه حل جدیدی برای پاک کردن خاطرات آسیب روحی :

پژوهشگران ژاپنی در بررسی خود دریافتند که شاید بتوان با کمک برخی عوامل محیطی و مکانیسم‌های مولکولی، راه حل جدیدی برای پاک کردن خاطرات مربوط به آسیب روحی ارائه داد.

به گزارش سایک نیوز و به نقل از ایسنا، دانشمندان “دانشگاه متروپولیتن توکیو”(TMU) در بررسی جدیدی دریافته‌اند که اگر گروهی از مگس‌ها موسوم به “مگس سرکه”(Drosophila) پس از یک رخداد آسیب‌زا در تاریکی نگه داشته شوند، حافظه بلندمدت مربوط به آن رخداد را از دست می‌دهند. آنها دریافتند که قرار گرفتن در معرض نور محیطی می‌تواند نقش مهمی در نگهداری حافظه بلندمدت داشته باشد.

این گروه پژوهشی در بررسی خود، مکانیسم مولکولی خاصی را کشف کردند که در این موضوع نقش دارد. پاک کردن حافظه بلندمدت، کار دشواری است؛ در نتیجه این پژوهش می‌تواند به ابداع راه‌های درمانی جدیدی برای کسانی که از آسیب پس از حادثه رنج می‌برند، منجر شود و حتی به پاک کردن خاطرات آسیب‌زایی که تهدیدی برای زندگی به شمار می‌روند، کمک کند.

به یاد آوردن همه اتفاقاتی که طی روز رخ داده‌اند، کار دشواری است اما یک رخداد شوکه‌کننده شاید در حافظه بلندمدت که محل تولید پروتئین‌های جدید و اصلاح مدارهای عصبی مغز هستند، ثبت شود.

چنین خاطراتی، اثر مخربی بر فرد دارند و شاید به “اختلال استرسی پس از آسیب روانی”(PTSD) منجر شوند. نگه داشتن حافظه، موضوع بی‌اهمیتی نیست. برای حفظ تغییرات، محافظت در برابر تنظیم سلولی مجدد و بازسازی یک ارگانیسم زنده، به نگهداری فعال نیاز است. به رغم اهمیت درک نحوه کارکرد حافظه در مغز، مکانیسمی که این تغییرات به واسطه آن رخ می‌دهند، هنوز درک نشده و در حال حاضر موضوع مهمی برای علوم اعصاب به شمار می‌رود.

در این موضوع مشخص است که چرخه روز و شب، نقش مهمی در تنظیم فیزیولوژی بدن از جمله ضربان قلب، حوصله و شناخت دارد اما باید دید که تاثیر آن بر حافظه کوتاه‌مدت چگونه است.

این گروه پژوهشی به سرپرستی پروفسور “تاکااومی ساکای”(Takaomi Sakai)، استاد دانشگاه متروپولیتن توکیو در این پژوهش، تاثیر نور را بر حافظه مگس سرکه مورد بررسی قرار دادند. آنها مگس‌های نر را در کنار مگس‌های ماده‌ای قرار دادند که به تازگی جفت‌گیری کرده بودند.

این بررسی نشان داد مگس‌های ماده‌ای که جفت‌گیری کرده بودند، برای مگس‌های نر، غیرقابل قبول به شمار می‌روند و به مگس‌های نری که در جفت‌گیری ناکام می‌مانند، استرس وارد می‌کنند. مگس‌های نر پس از ثبت این تجربه در حافظه بلندمدت، دیگر اظهار تمایلی به مگس‌های ماده نشان ندادند و حتی هنگامی که مگس‌های ماده که جفت‌گیری نکرده بودند، در اطراف آنها قرار گرفتند، همین واکنش را داشتند.

هنگامی که پژوهشگران، این مگس‌های نر را به مدت دو روز یا بیشتر در تاریکی نگه داشتند، تمایلی به جفت‌گیری در آنها ندیدند اما مگس‌هایی که در چرخه عادی روز و شب قرار داشتند، این تمایل را نشان دادند. نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که نور محیط می‌تواند به نحوی به حفظ حافظه بلندمدت کمک کند.

این نتایج، تحت تاثیر کمبود خواب نبود زیرا مگس‌های چرخه روزانه، کمی از خواب محروم می‌شدند تا شرایط آنها با مگس‌هایی که در تاریکی بودند، مطابقت داشته باشد و نتایج بررسی را تحت تاثیر قرار ندهد.

پژوهشگران در این بررسی، بر پروتئینی در مغز تمرکز کردند که بیان آن، در واکنش به نور صورت می‌گیرد. آنها مکانیسم مولکولی خاصی را نیز شناسایی کردند که نور به واسطه آن، بر نگهداری حافظه تاثیر می‌گذارد.

فراموش کردن تجربیات مربوط به یک آسیب، بسیار دشوار است و تاثیر شدیدی بر کیفیت زندگی قربانی دارد اما یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهند که این خاطرات به صورت قابل توجهی تحت تاثیر عوامل محیطی ارگانیسم‌های زنده قرار دارند. نتایج این بررسی، امکان ارائه درمان‌های جدیدی را برای قربانیان آسیب فراهم می‌کند و شاید حتی بتواند خاطراتی که آنها را از زندگی عادی بازمی‌دارند، از بین ببرد.

منبع : سایک نیوز

اولین ماجرای عشقی‌ که در این جهان باید آن‌ را به کمال برسانیم ، رابطه با خودمان است!

تنها پس از موفقیت در این رابطه است که می‌توانیم به دیگران عشق بورزیم!

ناتانیل براندن

ظهر وقت مناسبی برای جر‌ و‌ بحث است!

برطبق نظر یک کارشناسِ ریتم‌های شبانه‌روزی بدن، زوج‌ها باید بحث‌های خود را به میانه روز موکول کنند و رؤسا نیز باید از اخراج کارمندان تا وقت ناهار بپرهیزند زیرا لازم است از موقعیت‌های استرس‌زا در اول صبح و آخر روز پیشگیری کرد.

دکتر گِرِگ پورتر، کارشناس کرونوبیولوژیست که پیش از این محققِ دانشگاه لیدز بوده و اکنون با ارتش نیروی دریایی آمریکا کار می‌کند تا عملکرد آن را ارتقاء دهد، می‌گوید، اجتناب از موقعیت استرس‌زا در اول صبح بسیار مهم است؛ زیرا حمله قلبی در ساعات اولیه روز بیشتر اتفاق می افتد.

او همچنین پیشنهاد می‌دهد افراد بلافاصله بعد از بیدار‌شدن از خواب ورزش نکنند و به همان دلیلی که گفته شد حداقل یکساعت بعد از بیداری به تمرین‌های ورزشی بپردازند.

درست به همین شکل، موقعیت‌های استرس‌زا اگر به پایان روز موکول شوند باعث اختلال خواب افراد می‌شوند.با اختلا خواب سیستم قلبی‌و‌عروقی‌تان بیشترین پاسخگویی و واکنش را به استرس نشان می‌دهد و این واکنش یکی از دلایلیست که حملات قلبی در اول صبح بیشتر رخ می‌دهند

ترجمه:فرادید

وقتی یه نفر باهاتون درد دل می‌کنه و از مشکلاتش میگه:

۱- حرفاش رو خوب گوش بدین و بذارید کامل حرف بزنه.

۲- باهاش احساس همدردی و تأیید کنید.

۳- مطلقاً از جمله تقصیر خودت هست استفاده نکنید.

۴- از گفتن مشکلات خود و دیگران جداً اجتناب کنید.

۵- راهکار ندین مگه تخصص داشته باشید.

توجه و علاقه‌، ضمنا جنبه دیگری از عشق را نشان میدهد 

و آن احساس مسئولیت است، امروزه اغلب استنباط ما از مفهوم احساس مسئولیت،

 انجام وظیفه یا چیزی است که از خارج به ما تحمیل شده است، 

اما احساس مسئولیت به معنای حقیقی آن، عملی است 

کاملا ارادی و پاسخی است به نیازهای بیان شده یا بیان نشده انسانی دیگر.

اریک فروم

کودکان ۴ ساله فکر دیگران را می‌خوانند :

دانشمندان “موسسه ماکس پلانک” در مطالعه اخیرشان اظهار کرده‌اند کودکان چهار ساله می‌توانند درک کنند که دیگران به چه چیزی فکر می‌کنند.

به گزارش سایک نیوز و به نقل از ایسنا، نظریه ذهن(Theory of Mind) که گاه به اختصار ToM نیز یاد می‌شود، در روانشناسی عبارت است از توانایی نمود دادن وضعیت‌های ذهنی از قبیل باورها، مقاصد، خواسته‌ها، وانمود کردن‌ها و دانش و غیره به خود و دیگران و همینطور درک این‌ که دیگران نیز دارای باورها، خواسته‌ها و نیاتی متفاوت از ما می‌باشند. حال دانشمندان دریافته‌اند کودکان در یک سن خاصی قادر به درک و فهمیدن افکار دیگران هستند.

تاکنون متخصصان نمی‌توانستند بسیار مطمئن سنی خاص را مشخص کنند که نشان دهند کودکان در این سن این قابلیت را دارند اما اخیرا دانشمندان “علوم شناختی و مغز انسان موسسه ماکس پلانک”(MPI CBS) ، “کالج دانشگاهی لندن” و “آزمایشگاه علوم اعصاب اجتماعی برلین” طی یک مطالعه جدید به بررسی این موضوع پرداختند.

براساس یافته‌های دانشمندان، توانایی نظریه ذهن در حدود چهار سالگی ایجاد می‌شود که کودکان شروع به استدلال صریح درباره عقاید دیگران می‌کنند. این توانایی منحصر به فرد در حدود چهار سالگی به دلیل بلوغ یک شبکه خاص مغز که این امکان را ایجاد می‌کند، ایجاد می‌شود. کودکان کوچک‌تر که سن آنها کمتر از چهار سال است قادر به پیش‌بینی رفتار دیگران به این صورت نیستند. بررسی‌های دانشمندان نشان داد  این پیش‌بینی رفتار دیگران توسط کودکان با یک شبکه مغزی متفاوت مرتبط است. به نظر می‌رسد ذهن دارای دو سیستم مجزا است که توسط آن افراد بتوانند نظر اشخاص دیگر را درک کنند.

دانشمندان این روابط را در گروهی از کودکان سه تا چهار ساله با نشان دادن کلیپ‌های ویدئویی که گربه‌ای را نشان می‌داد که در حال تعقیب موش است، مورد بررسی قرار دادند. گربه موش را که در یکی از دو جعبه پنهان شده بود تماشا می‌کرد. هنگامی که که گربه دور بود، موش به دور از چشم گربه از یک جعبه بیرون آمده و درون جعبه دیگر می‌رفت. بنابراین، وقتی گربه برمی‌گشت فکر می‌کرد موش باز هم در مکان و جعبه اولی قرار دارد.

دانشمندان سپس از فناوری ردیابی چشم استفاده کردند تا رفتار ظاهری شرکت کنندگان در مطالعه را تحلیل کنند. سپس از هر دو گروه کودکان سه ساله و چهار ساله پرسیدند که گربه اکنون به چه چیزی فکر می کند و در کدام جعبه به دنبال موش خواهد گشت که گروه کودکان سه ساله پاسخ اشتباه دادند و تنها گروه کودکان چهار ساله توانستند درست پیش‌بینی کنند که گربه در آن زمان به چه چیزی فکر می‌کند و در جعبه اول به دنبال موش است.

دانشمندان دریافتند که ساختارهای مختلف مغزی در استدلال در مورد آنچه گربه فکر می‌کند نقش اساسی دارند. به گفته دانشمندان این مناطق قشر مغز در سنین مختلف بالغ می‌شوند تا عملکرد خود را انجام دهند. “شکنج مغز سوپرمارژینال”(supramarginal gyrus) که از پیش‌بینی عمل غیرکلامی پشتیبانی می‌کند، زودتر بالغ می‌شود و نقش مهمی در بینش بصری و عاطفی نیز دارد. چین‌هایی که در سطح مغز رشد می‌کنند و توسط شیارهایی از یکدیگر جدا می‌شوند شِکَنْج(Gyrus) نام دارند. مغز انسان دارای شکنج‌های زیادی است که برخی از آنها نام مخصوص مثل شکنج زاویه‌ای دارند.

در جریان تکامل جنینی و با افزایش حجم مغز، ماده خاکستری که در قسمت سطحی مخ قرار دارد خیلی بیشتر از ماده سفید گسترش می‌یابد و در نتیجه سطح آن چین‌خوردگی پیدا می‌کند. شکنج‌های مغز ناشی از این روند هستند و در میان شکنج‌ها که برجسته‌اند شیارهایی وجود دارد.

“شارلوت گروس ویسمان” نویسنده ارشد این مطالعه گفت: رشد این بخش از مغز این کودکان خردسال را قادر می‌سازد که رفتار افراد را پیش‌بینی کنند. در سه سال اول زندگی، کودکان نمی‌توانند کاملاً درک کنند که دیگران به چه چیزی فکر می‌کنند.

یافته‌های این مطالعه در مجله “Proceedings of the National Academy of Sciences” منتشر شد.

مغز خود آسیب رسان :

میگنا-  نوجوانان با هیجانات داغ - سریع، گاهی اوقات از تکنیک‌های عجیب و غریب برای مدیریت هیجان ها استفاده می‌کنند. بسیاری ممکن است به خود صدمه بزنند ولی از نظر بالینی خودﺁزاردهنده تلقی نشوند؛ زیرا صدمه‌ای که وارد می‌کنند تأثیر مثبتی ندارد. آن‌هایی که به جرح خویشتن ادامه می‌دهند، متوجه می‌شوند که درد و دیدن خون، فعالیت مغز در آمیگدال را کاهش می‌دهد، جایی که محل احساسات واکنشی و ناخوشایند در مغز است. مدل عصبی- زیستی ممکن است این که پاسخ متمایز مغز، با درد و جنبه بصری آسیب آرام شده‌ است، علت اصلی جرح خویشتن را نشان بدهد. این به نوجوان و پدر و مادر اطمینان بالایی می دهد که این رفتار " بیمار، بد و توجه طلبی" نیست، بلکه یک مشکل همراه با واکنش‌های عصبی-زیستی نوجوانان است. با این حال، این مدل یک عیب دارد : حذف رفتار خود آسیب رسان از یک بافت هیجانی، به نظر می رسدآن را فراتر از دسترس معالجه درمانی قرار می‌دهد.

وضعیت عصبی- زیستی افکار و احساسات ما به شکلی پیچیده ای به هم مرتبط هستند. زمانی که فعالیت عصبی را توصیف می‌کنیم، توضیح نمی‌دهیم، بلکه در حال بررسی افکار و احساسات هستیم. به احتمال زیاد نوع خاصی از رنج و نفرت از خود یا باوری که شخص مستحق مجازات است، زمینه ای را ایحاد می کند که درد و ﺁسیب در ﺁن تسکین ایجاد می کند (بالاخره، سزای کارم را دیدم). اما اشمال سرنخ دیگری پیشنهاد می کند که ممکن است آن کشف عجیبی باشد، این که نوجوانان خود آسیب رسان سطح استرس کمتری دارند. هورمون کورتیزول معمولا ً برای ما بد است. اما آن حس سائق و برانگیختگی ایجاد می‌کند. این ما را هوشیار و علاقمند نگه می دارد. وقتی سطح کورتیزول پایین است، می‌توانیم احساس کنیم که کسل و منزوی شده‌ایم. شاید نوجوانان خودآسیب رسان در جستجوی سطوح طبیعی کورتیزول هستند. معمولا ً کورتیزول در ساعات مختلف روز، به خصوص صبح ها عمل می کند. هنگامی که سطوح کورتیزول بالا باشد، چرخه تعادل حیاتی بدن وارد عمل می‌شود و سطح کورتیزول توسط یک اثرﺁرامش‌بخش درونی کاهش می‌یابد. سطح سرکوب شده کورتیزول در نوجوانانی که اختلال جرح خویشتن دارند، چرخه تعادل حیاتی بدن را به هم می زند. ﺁن ها بدون داشتن هر دو سطح عادی کورتیزول و همتایان ﺁرام کننده ﺁن، سطح کورتیزول را از طریق جرح خویشتن بالا می برند، که از ﺁن برای کاهش هیجان های زیان آور نیز استفاده می کنند. ﺁنچه که نوجوانان خود آسیب رسان ممکن است به آن نیاز داشته باشند، استرس بیشتر، نه کمتر، به شکل برانگیختگی و سائق است.

خبر خوب این است که وقتی نوجوانان دست از جرح خویشتن، چه در نتیجه درمان یا بلوغ بردارند، پاسخ های عصبی-زیستیﺁن ها به حالت عادی باز می گردد....

نویسنده:دکتر تری اپتر

مترجم: سبحان گل محمدزاده- دانشجوی دکتری روان شناسی